Infrastructure tools to support an effective radiation oncology learning health system

James Dewar

Biografía
Nacemento	20 de setembro de 1842 Kincardine, Reino Unido (en)
Morte	27 de marzo de 1923 (80 anos) Londres, Reino Unido
Lugar de sepultura	Golders Green Crematorium (en)
Educación	Universidade de Edimburgo Dollar Academy (en)
Director de tese	Lyon Playfair, 1.º Barão Playfair (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física e química
Ocupación	físico, químico, inventor
Empregador	Universidade de Cambridge
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1907–) Accademia delle Scienze di Torino (1903–) Royal Society (1877–)
Premios
(1919)  Medalla Franklin (1916)  Medalla Copley (1909)  Medalla Davy (1908)  Medalla Albert (1906)  Medalla Matteucci (1904)  Medalla Lavoisier (1904)  Knight Bachelor (1901)  Conferencia Baker (1899)  Medalha Hodgkins (pt) (1894)  Medalla Rumford (1877)  membro da Royal Society  Gunning Victoria Jubilee Prize (pt)
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Дьюар Джеймс) Enciclopedia soviética armenia Biblioteca dixital BEIC

James Dewar nado o 20 de setembro de 1842 en Kincardine-on-Forth (Escocia) e finado o 27 de marzo de 1923) en Londres, foi un físico e químico escocés.

Foi o máis novo de seis irmáns e quedou orfo de pai e nai aos 15 anos. Naceu en Kincardine-on-Forth e foi educado en Dollar Academy e na Universidade de Edimburgo, onde se graduó. Posteriormente converteríase en profesor na Universidade de Cambridge en 1875, facéndose membro da Royal Institution en 1877. Desenvolveu a fórmula química do benceno e realizou un extenso traballo no campo da espectroscopia durante máis de 25 anos. En 1891 descubriu o proceso para producir osíxeno líquido en cantidades industriais. Inventou un depósito illante, o vaso Dewar, para estudar os gases a baixas temperaturas. Usou este invento para transportar gases líquidos, como hidróxeno, en 1898. Tamén foi o primeiro en obter hidróxeno sólido En 1905 observou que o carbón frío podía producir baleiro. Esta técnica foi moi útil para a experimentación na física atómica.

Xunto con Sir Frederick Augustus Abel desenvolveu explosivos sen fume, cuxo nome común é cordita.

• Meiklejohn, William, "Tulliallan: Four lads o’ pairts: Sir James Dewar (1842-1923)Arquivado 04 de marzo de 2016 en Wayback Machine.". Kincardine Local History Group. (en inglés)
• "Sir James Dewar (1842–1923)". British Broadcasting Corporation, Broadcasting House, Portland Place, Londres. bbc.co.uk. 2004. (en inglés)
• Bellis, Mary, "Inventors Sir James Dewar Arquivado 06 de decembro de 2012 en Archive.is". about.com. (en inglés)