FAIR and interactive data graphics from a scientific knowledge graph

Zebra pręgowana
Equus grevyi[1]
Oustalet, 1882
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

koniokształtne

Rodzina

koniowate

Rodzaj

koń

Gatunek

zebra pręgowana

Synonimy
  • Equss berberensis Pocock, 1902[2]
  • Equus faurei Matschie, 1898[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Zebra pręgowana[4], zebra Grevy'ego[5], zebra Grevyego[6] (Equus grevyi) – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, należący do grupy zebr.

Sierść tułowia ubarwiona w pionowe czarno-białe pasy, zakrzywiające się na biodrach i barkach, na nogach przechodzące w poziome, sięgające kopyt. Brzuch jest biały, grzywa dwubarwna. Charakterystyczne bardzo długie, szerokie uszy zaokrąglone na wierzchołkach. Nowo urodzone źrebięta mają pasy brązowo-czarne, a ich grzywy ciągną się wzdłuż grzbietu aż do ogona.

Średnia długość życia wynosi około 20 lat.

Nazwa gatunkowa grevyi jest eponimem mającym na celu uhonorowanie Jules’a Grevy’ego, prezydenta Francji.

Historia

Niegdyś licznie występowały w Etiopii, Somalii oraz północnej Kenii, jednakże dziś można je tylko spotkać w północno-wschodniej Etiopii oraz w Kenii. Ten gatunek zebry nie był widywany w Somalii od 1973 roku. Ich liczba zmniejszyła się gwałtownie w latach 70. XX wieku, kiedy ich skóry stały się bardzo modne[7].

Zebra pręgowana w Omaha
Zebra pręgowana

Środowisko i odżywianie

Zebry pręgowane występują na sawannach wschodniej Afryki, w Etiopii i północnej Kenii. Obecnie występowanie w Sudanie nie jest potwierdzone. Są roślinożerne, ich głównym pożywieniem są trawy.

Wygląd

Długość ciała: 2,5–3 m

Długość ogona: 38–75 cm

Wysokość w kłębie: 1,4–1,6 m

Masa: samce 380–450 kg, samice 350–400 kg.

Rozmnażanie i życie społeczne

Zebry pręgowane osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 lat. Samice są płodne 2–9 dni co 19–33 dni. Ciąża trwa około 390 dni. Młode rodzą się najczęściej w sierpniu lub we wrześniu. Po 6–14 minutach od narodzin młoda zebra może stać, po około 30 minutach chodzić, a po około 45 minutach biegać. Młode stają się dorosłe po około 275 dniach.

W przeciwieństwie do innych gatunków zebr, nie żyje w stałych stadach, nie obserwuje się też stałych związków. Większość osobników żyje w grupach ogierów lub klaczy z młodymi, czasami w grupach mieszanych.

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, prowadzonej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, zebra pręgowana jest klasyfikowana jako gatunek zagrożony wyginięciem (kategoria EN)[3]. Ssaki te są jednak często spotykane w ogrodach zoologicznych.

Szkielet

Przypisy

  1. Equus grevyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Equus grevyi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 4 sierpnia 2011]
  3. a b Equus grevyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.
  6. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  7. Sally Morgan: Atlas gatunków zagrożonych. Warszawa: Arkady, 2008. ISBN 978-83-213-4540-6.