FAIR and interactive data graphics from a scientific knowledge graph

بخشی از یک قسمت دیگر است
محافظه‌کاری
انواع محافظه‌کاری مالی محافظه‌کاری لیبرال محافظه‌کاری ملی پوپولیسم جناح راست محافظه‌کاری اجتماعی محافظه‌کاری سنتی سوسیالیسم محافظه‌کاری محافظه‌کاری مترقی محافظه‌کاری فرهنگی محافظه‌کاری اقتدارگرا محافظه‌کاری آزادگرا(لیبرتین) محافظه‌کاری نو محافظه‌کاری میهنی محافظه‌کاری عمل‌گرا محافظه‌کاری افراطی
مفاهیم جامعه مدنی سنت اجتماع‌گرایی میراث فرهنگی قانون طبیعی مالکیت خصوصی حاکمیت قانون هم‌بستگی [[اقتدار، مکمل گرایی، میراث فرهنگی، فرهنگ زندگی، وظیفه، خانواده گرایی، ارزش های خانوادگی، تاریخ گرایی، شرافت، قانون و نظم، وفاداری، مادرگرایی، سلطنت طلبی، ارگانیسم، ارتدکس، میهن پرستی، حقوق مالکیت، اخلاق عمومی، سلسله مراتب اجتماعی، هنجار اجتماعی، نظم اجتماعی، حاکمیت، تابعیت، سنت، اقتدار سنتی]]
متفکران ساموئل جانسون دیوید هیوم ادموند برک ژوزف دو مستر فرانسوا-رنه دو شاتوبریان سمیوئل تیلور کولریج آدام مولر توماس کارلایل جان هنری نیومن الکسی دو توکویل جردن پیترسون پیتر هیتچنز راجر اسکروتن ویلیام باکلی، جونیر ایپولیت تن لئو اشتراوس مایکل اوکشات راسل کرک فیودور داستایفسکی
سیاستمداران جان آدامز نیکولای کارامزین جورج کنینگ کلمنس ونتسل فون مترنیخ بنجامین دیزرائیلی اتو فون بیسمارک رابرت گاسکوین-سسیل استنلی بالدوین شارل موراس آنتونیو ده الیویرا سالازار شارل دو گل فرانسیسکو فرانکو رونالد ریگان ایناک پاول مارگارت تاچر هلموت کوهل
سازمان‌ها حزب مردم اروپا اتحادیه دموکرات بین‌الملل
محافظه کاری مذهبی دموکراسی مسیحی بنیادگرایی اسلامی راست مسیحی بنیادگرایی مسیحی
مطالب مرتبط رژیم پیشین ضد کمونیسم آریستوکراسی ابرشرکت‌محوری ضدانقلاب نظریه نخبگان ارباب‌رعیتی پادشاهی‌خواهی بومی‌گرایی پدرسالاری سیاست‌های راست تندرو ارتجاع (علوم سیاسی) راست (گرایش سیاسی)

محافظه‌کاری^[۱] یک واژهٔ کلی برای جهان‌بینی‌های سیاسی، اجتماعی و مذهبی است؛ که هدف اصلی آن نگهداری جامعه و ارزش‌های موجود است.

برابر مفهوم محافظه‌کاری در زبان‌های اروپایی از واژهٔ لاتین conservare گرفته شده و معنای آن حفظ و نگهداری است.

این مسلک به صورت عمده‌ای در تضاد با مسلک‌های رادیکال تعریف می‌شود. محافظه کاری بر قداست سنت‌ها، مالکیت، خانواده، مذهب، دولت و دیگر نهادهای جا افتاده و قدیمی تأکید می‌گذارد.

سه شکل اصلی از محافظه‌کاری وجود دارد:

• یکپارچگی
• اعتقاد به اصل اختیار انسانی (لیبرتاریانیزم)
• سنت‌گرایی^[۲]

بنا بر موجودیت اندیشه‌های محافظه‌کاری لیبرال (آزادمنش)، ملی لیبرال و مسیحی لیبرال ارائهٔ دقیق تعریف محافظه‌کاری دشوار است. اکثراً محافظه‌کاری دارای دو گرایش عمده است: محافظه‌کاری در برابر ارزش‌ها، محافظه‌کاری در برابر ساختارها. محافظه‌کاری بیشتر متکی بر آداب و رسوم، مذهب و اقتدار است. ازاین‌رو در ایالات متحدهٔ آمریکا و کشورهای دیگر واژهٔ محافظه‌کاری‌نو رایج شده‌است. در اروپای کنونی نیز گرایش به سمت برگشت به «ارزش‌های کهنه»، مانند کوشش و تلاش، اطاعت و میهن‌پرستی در مباحثات اجتماعی و در زمینه‌های فرهنگ و سیاست دیده می‌شود. در آلمان، در دورهٔ جمهوری وایمار (دوره‌ای در تاریخ آلمان)، تعدادی از روشنفکران، اندیشه‌های محافظه‌کاری ملی و نازیسم را با هم پیوند داده و آن‌ها را هماهنگ ساختند و این را «انقلاب در محافظه‌کاری» می‌پنداشتند.

محافظه‌کاری مذهبی از نگاه دوره‌ها و اشکال مذهب متفاوت‌اند؛ مثلاً فرامونتاریزم شکلی از محافظه کاری کلیسای کاتولیک در سدهٔ ۱۹ است.

محافظه‌کاری شیوهٔ سیاسی دارای بنیاد فلسفی معینی نیست بلکه در دوره‌های معین تاریخ گوناگون بوده‌است. محافظه‌کاری سدهٔ ۱۹ دارای اندیشه‌های متفاوت از محافظه‌کاری سدهٔ ۲۱ بود. محافظه‌کاری در آمریکا از ارزش‌هایی نمایندگی می‌کند که آن را با محافظه کاری اروپا متفاوت می‌سازد.

اندیشه‌های افلاطون در مورد دولت تاکنون پایهٔ تئوری‌های محافظه‌کار را می‌سازد. نمایندگان محافظه‌کار معاصر: فرانس شاتوبریان که گردانندهٔ نشریهٔ لوکونسرواتور (Le Conservateur) بود. ادموند بورک انگلیسی، کارل اشمیت و نمایندگان انقلاب محافظه‌کاران در جمهوری وایمار (آلمان)

ویکی‌پدیای آلمانی

• بشیریه، حسین (۱۳۷۸)؛ تاریخ اندیشه‌های سیاسی قرن بیستم: لیبرالیسم و محافظه کاری؛ تهران: نشر نی
• گیدنز، انتونی؛ فراسوی چپ و راست، محسن ثلاثی، نشر علمی، ۱۳۸۲،
• هیرشمن، البرت؛ خطابه ارتجاع، محمد مالجو، تهران، نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۸۲