Knowledge Base Wiki

Trond Einar Elden
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1970 ; Namdalseid
Klub	Strindheim IL
Wzrost	189 cm
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar świata
3. miejsce ;	1990/1991
Inne nagrody
Medal Holmenkollen ;	1991

Trond Einar Elden (ur. 2 lutego 1970 w Namdalseid) – norweski kombinator norweski i biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

W Pucharze Świata w kombinacji norweskiej Trond Einar Elden zadebiutował 6 marca 1987 roku w Falun, zajmując 28. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1986/1987 pojawił się jeszcze raz - 19 marca w Oslo, gdzie był dziewiętnasty. Wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 12 marca 1988 roku w Falun, gdzie był jedenasty w Gundersenie. Były to jedyne punkty wywalczone przez Eldena w sezonie 1987/1988, który ukończył na 29. pozycji. W 1988 roku osiągnął swój pierwszy sukces, zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata juniorów w Saalfelden.

Przełom w karierze Norwega nastąpił w sezonie 1988/1989. W Pucharze Świata już w pierwszym swoim starcie - 7 stycznia 1989 roku w Schonach po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce. W pozostałej części sezonu pojawił się trzykrotnie zajmując czwarte miejsce w Reit im Winkl, a 3 marca w Oslo odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo. Zwyciężył także osiem dni później w Falun. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to na zajęcie szóstego miejsca. W lutym 1989 roku brał udział w mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zdobył złote medale zarówno indywidualnie jak i drużynowo. W zawodach indywidualnych wygrał konkurs skoków i prowadzenia nie oddał na trasie biegu. Na mecie stawił się pierwszy, o ponad dwie i pół minuty przez reprezentantem ZSRR Andriejem Dundukowem i ponad trzy minuty przed swoim rodakiem Trondem-Arne Bredesenem. Został tym samym najmłodszym w historii mistrzem świata w kombinacji norweskiej^[1]. W zawodach drużynowych wspólnie ze swoim bratem Bårdem Jørgenem Eldenem i Trondem-Arne Bredesenem po skokach zajmował czwarte miejsce. Norwegowie przed biegiem tracili do prowadzących Austriaków ponad trzy minuty, jednak na trasie zdołali wyprzedzić wszystkie sztafety, które mieli przed sobą i sięgnęli po złoty medal. Na mecie o ponad półtorej minuty wyprzedzili Szwajcarów i reprezentantów NRD. Ponadto w marcu 1989 roku Elden zdobył złote medale indywidualnie i drużynowo na mistrzostwach świata juniorów w Vang.

Norweg wystartował we wszystkich konkursach Pucharu Świata w sezonie 1989/1990, przy czym tylko raz nie zdobył punktów. Siedmiokrotnie plasował się czołowej dziesiątce zawodów, na podium stając dwa razy: 6 stycznia w Reit im Winkl i 16 marca 1990 roku w Oslo, w obu przypadkach zajmując trzecie miejsce. Końcem marca 1990 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie ponownie zdobywając dwa złote medale. Były to ostatnie występy Tronda w tej kategorii wiekowej. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1990/1991. Sześciokrotnie znajdował się w pierwszej dziesiątce, w tym: 15 grudnia 1990 roku w Trondheim był drugi, 2 marca w Lahti, 8 marca w Falun oraz 15 marca w Oslo zwyciężał, a 23 marca 1991 roku w Sankt Moritz był trzeci. Zwycięstwo w Oslo było jego ostatnim pucharowym triumfem. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie trzecie miejsce, za swym rodakiem Fredem Børre Lundbergiem i Austriakiem Klausem Sulzenbacherem. W lutym 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, jednak medalu nie zdobył. Indywidualnie zajął dopiero 21. miejsce, a wraz z kolegami z drużyny uplasował się na piątej pozycji w rywalizacji sztafet.

Najważniejszym punktem sezonu 1991/1992 były igrzyska olimpijskie w Albertville w 1992 roku. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Trond Einar Elden po skokach zajmowali dopiero szóste miejsce, co przełożyło się na stratę ponad 6 minut do prowadzących Japończyków. Na trasie biegu Norwegowie byli jednak najlepsi, dzięki czemu awansowali aż na drugie miejsce, na mecie tracąc do reprezentantów Japonii niecałe półtorej minuty. W konkursie indywidualnym Elden zajął dopiero 35. miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze startą ponad 4 minut. W biegu spisał się dobrze i zdołał awansować na dziewiąte miejsce. W zawodach pucharowych czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, jednak na podium wskoczył tylko raz - 10 marca 1992 roku w Trondheim był drugi. W klasyfikacji generalnej był tym razem piąty.

Kolejne dwa medale wywalczył podczas mistrzostwa świata w Falun w 1993 roku. W konkursie indywidualnym awansował z piętnastego miejsca po skokach na trzecie na mecie biegu, zdobywając tym samym brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Japończyk Kenji Ogiwara i Knut Tore Apeland. W zawodach drużynowych razem z Lunbergiem i Apelandem zdobył srebrny medal. Po skokach Norwegowie zajmowali trzecie miejsce za Japonią i Niemcami, w biegu wyprzedzili jednak tych drugich i ze startą ponad trzech i pół minuty zdobyli srebro. W zawodach pucharowych sezonu 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najlepszy wynik uzyskał 20 marca 1993 roku w Štrbskim Plesie, gdzie był czwarty. Mimo to w klasyfikacji generalnej zajął piątą pozycję.

Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku Trond Einar wystąpił tylko w zawodach indywidualnych. Konkurs skoków ukończył na piętnastej pozycji, a na strasie biegu przesunął się na ósme miejsce. Mimo to jego strata do Lundberga, który zwyciężył wyniosła na mecie ponad cztery minuty. Punktował we wszystkich zawodach Pucharu Świata w sezonie 1993/1994. Na podium stanął dwukrotnie: 11 grudnia 1993 roku w Sankt Moritz oraz 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, zajmując trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był szósty, tuż przed swoim bratem. Podobnie wypadł w sezonie 1994/1995, który ukończył na siódmym miejscu. Tym razem tylko raz stanął na podium - 18 lutego 1995 roku w Bad Goisern był trzeci. mistrzostwa świata w Thunder Bay w 1995 oku nie przyniosły mu medalu. Wystąpił tylko w zawodach indywidualnych, które ukończył na dziewiątej pozycji.

Sezon 1995/1996 był najsłabszym w karierze Eldena od siedmiu lat. Tylko dwukrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, najlepszy wynik osiągając 4 lutego 1996 roku w Seefeld, gdzie był szósty. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czternaste miejsce. Norweg zdołał się poprawić w sezonie 1996/1997, który ukończył na ósmej pozycji. Na podium znalazł się dwukrotnie: 11 grudnia 1996 roku w Steamboat Springs i 14 marca 1997 roku w Oslo, kiedy zajmował trzecie miejsce. Podium wywalczone w stolicy Norwegii było ostatnim w jego karierze. W zawodach pucharowych startował do zakończenia sezonu 1999/2000, ale uzyskiwał słabsze wyniki. W tym czasie pojawił się tylko na jednej dużej imprezie - mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku, gdzie w sprincie był dziesiąty, a wraz z Lundbergiem, Bjarte Engenem Vikiem i Kennethem Braatenem zdobył srebrny medal. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty. Ostatni oficjalny występ w zawodach kombinacji norweskiej zanotował 17 marca 2000 roku w Sankt Moritz, gdzie zajął 15. miejsce w Gundersenie.

Po zakończeniu sezonu 1999/2000 zdecydował się kontynuować karierę sportową w biegach narciarskich. W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutował 17 grudnia 2000 roku w Brusson, gdzie zajął szóste miejsce w sprincie techniką dowolną. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 2000/2001 pojawił się jeszcze kilkakrotnie, startując głównie w sprintach. Najlepszy wynik osiągnął 4 lutego 2001 roku w Novym Měscie, gdzie był drugi w sprincie stylem dowolnym, ustępując tylko swemu rodakowi Mortenowi Brørsowi. Było to jedyne podium Eldena w tym sezonie. Został tym samym pierwszym zawodnikiem, który stanął na podium PŚ zarówno w kombinacji jak i w biegach narciarskich. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 27. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był piąty.

Na podium zawodów PŚ w biegach stanął także w sezonie 2001/2002. Miało to miejsce 29 grudnia 2001 roku w Salzburgu, gdzie zajął drugie miejsce w sprincie techniką klasyczną. Blisko podium był dwa dni wcześniej w Garmisch-Partenkirchen, gdzie w sprincie stylem dowolnym był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 34. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był jedenasty. Podium w Salzburgu było jednak ostatnim w jego karierze. Dobre występy w sprintach pozwoliły mu na wystąpienie na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. Wystąpił tam tylko w sprincie techniką dowolną, który ukończył na piętnastej pozycji. W tej samej konkurencji wystąpił także rok później, podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme zajmując 24. miejsce. W zawodach pucharowych startował do zakończenia sezonu 2003/2004, ale uzyskiwał coraz słabsze wyniki. Ostatni raz pojawił się na Mistrzostwach Norwegii w 2005 roku, gdzie w biegu na 15 km stylem dowolnym był trzydziesty. W 2005 roku zakończył karierę.

W 1991 roku został nagrodzony medalem Holmenkollen wraz z norweskim biegaczem Vegardem Ulvangiem oraz dwoma skoczkami narciarskimi: Ernstem Vettorim z Austrii oraz Jensem Weißflogiem z Niemiec. W 2004 roku został laureatem nagrody Egebergs Ærespris. Po zakończeniu kariery sportowej trenował między innymi reprezentację USA w narciarstwie klasycznym.

Osiągnięcia w kombinacji

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	12 lutego	1992	Albertville	Gundersen K-90/15 km	44:28,1	+2:43,8	Fabrice Guy
2.	24 lutego	1992	Albertville	Sztafeta K-90/3x10 km^[2]	1:23:36,6	+1:26,4	Japonia
8.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07,9	+4:02,8	Fred Børre Lundberg

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	18 lutego	1989	Lahti	Gundersen K-90/15 km	37:10,7	-	-
1.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta K-90/3x5 km^[3]	1:24:21,7	-	-
21.	7 lutego	1991	Val di Fiemme	Gundersen K-90/15 km	41:00,6	+4:36,5	Fred Børre Lundberg
5.	8 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta K-90/3x5 km^[4]	1:21:22,5	+2:23,1	Austria
3.	18 lutego	1993	Falun	Gundersen K-90/15 km	46:47,5	+2.32,6	Kenji Ogiwara
2.	19 lutego	1993	Falun	Sztafeta K-90/3x5 km^[5]	1:19:25,7	+3:46,3	Japonia
9.	22 lutego	1995	Thunder Bay	Gundersen K-90/15 km	41:16,9	+2:06,6	Fred Børre Lundberg
2.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km^[6]	49:34,2	+1:14,7	Finlandia
10.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7,5 km	17:48,4	+1:09,2	Bjarte Engen Vik

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	2 lutego	1988	Saalfelden	Sztafeta K-90/3x5 km^[7]	?	-	-
1.	17 marca	1989	Vang	Gundersen K-90/15 km	?	-	-
1.	18 marca	1989	Vang	Sztafeta K-90/3x5 km^[8]	?	-	-
1.	28 marca	1990	Štrbské Pleso	Gundersen K-88/15 km	?	-	-
1.	31 marca	1990	Štrbské Pleso	Sztafeta K-88/3x5 km^[9]	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	7 stycznia 1989	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	3.	+1:24,2	Hippolyt Kempf
2.	3 marca 1989	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
3.	11 marca 1989	Falun	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	6 stycznia 1990	Reit im Winkl	Gundersen K90/15 km	?	3.	?	Klaus Sulzenbacher
5.	16 marca 1990	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	3.	+2:06,0	Andriej Dundukow
6.	15 grudnia 1990	Trondheim	Gundersen K90/15 km	?	2.	+17,0	Fred Børre Lundberg
7.	2 marca 1991	Lahti	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
8.	8 marca 1991	Falun	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
9.	15 marca 1991	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
10.	23 marca 1991	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+32.4	Klaus Sulzenbacher
11.	10 marca 1992	Trondheim	Gundersen K90/15 km	?	2.	+4:42,3	Fabrice Guy
12.	11 grudnia 1993	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+3:05,0	Kenji Ogiwara
13.	19 marca 1994	Thunder Bay	Gundersen K90/15 km	?	3.	+22,0	Hippolyt Kempf
14.	18 lutego 1995	Bad Goisern	Gundersen K90/15 km	?	3.	+2:15,6	Kenji Ogiwara
15.	11 grudnia 1996	Steamboat Springs	Gundersen K114/15 km	?	3.	+52,9	Halldor Skard
16.	14 marca 1997	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	3.	+13,6	Bjarte Engen Vik