Knowledge Base Wiki

3. Liga
Land	Duitsland
Bond	Deutscher Fußball-Bund
Opgericht	2008
Systeem	Competitie
Promotie naar	2. Bundesliga
Degradatie naar	Regionalliga Nord Regionalliga Nordost Regionalliga West Regionalliga Südwest Regionalliga Bayern
Aantal teams	20
Huidige kampioen	SSV Ulm 1846 (2023/24)
Recordkampioen	Dynamo Dresden, 1. FC Magdeburg, VfL Osnabrück (3)
Website	[1]
Portaal    Voetbal

De 3. Liga ofwel Dritte Liga is de op twee na hoogste afdeling van het Duitse profvoetbal. Deze divisie bestaat sinds de aanvang van het seizoen 2008/09. In de nieuwe competitie-opzet mogen maximaal vier reserveteams van profclubs meespelen, die geen promotierecht hebben. Het oude derde niveau was de Regionalliga, waarin geen beperkingen golden ten aanzien van het aantal reserveteams, behalve het feit dat ze niet mochten promoveren naar de 2. Bundesliga. In de 3. Liga spelen 20 teams.

Op 8 september 2006 kondigde de DFB, Duitse voetbalbond, de 3. Liga aan. Oorspronkelijk was de naam 3. Bundesliga, maar werd veranderd in 3. Liga, omdat de bond de competitie zelf beheert, in tegenstelling tot de 1. Bundesliga en de 2. Bundesliga, die beide door de Deutsche Fußball Liga worden beheerd. Het beheren van de competitie door de DFB is te vergelijken met Frankrijk en Japan, waar de bonden de Championnat National en de Japan Football League, beheren. In 2018 degradeerde Rot-Weiß Erfurt uit de 3. Liga. Het was de enige club die tot dan toe alle seizoenen in de competitie had gespeeld.

In het seizoen 2007/08 spelen de clubs uit de beide Regionalliga's om kwalificatie voor de Derde Bundesliga. Net zoals voorheen promoveren echter ook de vier beste teams naar de 2. Bundesliga. De acht overige, bestgeklasseerde teams uit beide Regionalliga's, samen met de vier degradanten uit de Tweede Bundesliga, vormen de 20 teams in het eerste seizoen. De overige teams uit de huidige Regionalliga's worden ondergebracht in de nieuwe opzet van de Regionalliga. Voor de kampioenen uit de diverse Oberliga's bestaat geen kans zich te kwalificeren voor de 3. Liga.

Alhoewel het strikt genomen geen promotie betekent voor de zestien teams uit de Regionalliga (deze blijven immers actief op het derde niveau in het Duitse voetbalsysteem), zal het in de praktijk een beduidend sterker deelnemersveld opleveren, aangezien het derde niveau niet langer uit twee regionale divisies bestaat. De 3. Liga is een landelijke competitie en zal vermoedelijk een grotere media aandacht krijgen. Ook de beperking van het aantal reserveteams zal de kwaliteit in de praktijk ten goede komen. In het eerste seizoen mochten slechts maximaal 4 tweede elftallen van verenigingen uit de Bundesliga deelnemen. Deze regeling was in de volgende jaren niet van kracht, maar als het tot een ongewenste ontwikkeling had geleid (namelijk een overvloed aan tweede elftallen op het derde niveau) dan was de zaak opnieuw geevalueerd. In de eerste 3 seizoenen waren er echter nooit meer dan 4 tweede elftallen tegelijkertijd actief in de 3e Liga. De verenigingen hebben ook het recht opgegeven om met hun tweede elftallen aan het DFB-Pokal toernooi deel te nemen en ze delen ook niet mee in de verdeling van de tv-gelden die de 3e Liga weet te genereren.

De invoering van de 3. Liga, een compleet nieuwe laag in de piramide, en de uitbreiding van de Regionalliga's (van twee naar drie) heeft grote gevolgen voor de diverse Oberliga's. De status die deze ooit hadden zal behoorlijk afnemen aangezien de topteams doorstromen naar de Regionalliga's, die grotendeels opnieuw moeten worden ingevuld.

Om in de 3. Liga te kunnen spelen, moeten clubs voldoen aan enkele licentievoorwaarden. Voor een promotie-aanvraag naar de 3. Liga wordt er een toelatingsprocedure gestart waarin economische en organisatorische aspecten aan bod komen. Pas aan het einde van het seizoen wordt er over de licentie-aanvraag geoordeeld. Een club die niet voldoet aan de vereisten, wordt naar de Regionalliga verwezen.

Een van de belangrijkste vereisten is een stadioncapaciteit van minstens 10.000 plaatsen.^[1] In de loop der jaren zagen meerdere Regionalliga-clubs af van een toelatingsprocedure, aangezien zij niet aan deze licentie-eis konden voldoen, hoewel zij sportief klaar waren voor de 3. Liga. In 2021 besloot de DFB dat de stadioncapaciteit te verlagen naar minstens 5.000 plaatsen. Daarentegen moeten clubs wel aan strengere eisen voldoen zoals mediafaciliteiten, fair play en lichtsterkte.^[2]

Voor de belofteploegen geldt een gewijzigde licentieprocedure, aangezien de economische stabiliteit al wordt onderzocht bij het standaardelftal dat speelt in de 1. of 2. Bundesliga.

In september 2019 besloot het DFB-parlement een hervorming van de promotieregels: Vanaf het seizoen 2020/21 zijn er voortaan nog 4 promovendi naar de 3. Liga, waarbij de regionalliga's West en Südwest elk een vaste promotieplaats krijgen. De 3e promotieplaats wordt, via het rotatieprincipe, toebedeeld aan de regionalliga's Nord, Nordost en Bayern. De vertegenwoordigende teams van de beide resterende regionalliga's spelen een Play-off met thuis- en uitwedstrijd om de 4e promotieplaats. Na het seizoen 202/21 promoveerde de kampioen van Nordost rechtstreeks, na het seizoen 2021/22 de kampioen van Bayern en na het seizoen 2022/23 de kampioen van Noord. Dit schema loopt op deze manier verder.

• /17 = aantal seizoenen in de 3. Liga

Vetgedrukte teams spelen in (2024/2025) in de 3. Liga

#	Speler	Vereniging	Wed.
1.	Robert Müller	KFC Uerdingen, Hansa Rostock, Energie Cottbus, FC Carl Zeiss Jena, Holstein Kiel, SV Wehen Wiesbaden, VfR Aalen, SpVgg Unterhaching	348
2.	Tim Danneberg	Eintracht Braunschweig, VfL Osnabrück, SV Sandhausen, Holstein Kiel, Chemnitzer FC	332
3.	Thomas Geyer	VfB Stuttgart II, SV Wehen Wiesbaden, VfR Aalen, SSV Ulm 1846	331
4.	Alf Mintzel	SV Sandhausen, SV Wehen Wiesbaden	325
5.	Anton Fink	SpVgg Unterhaching, VfR Aalen, Karlsruher SC, Chemnitzer FC	324

t/m seizoen 2023/2024

Jaar	Speler	Club	Goals
2024	Jannik Mause	FC Ingolstadt 04	18
2023	Ahmet Metin Arslan	Dynamo Dresden	25
2022	Marcel Bär	TSV 1860 München	21
2021	Sascha Mölders	TSV 1860 München	22
2020	Kwasi Wriedt	FC Bayern München-II	24
2019	Marvin Pourie	Karlsruher SC	22
2018	Manuel Schäffler	SV Wehen Wiesbaden	22
2017	Christian Beck	1. FC Magdeburg	17
2016	Justin Eilers	Dynamo Dresden	23
2015	Fabian Klos	DSC Arminia Bielefeld	23
2014	Dominik Stroh-Engel	SV Darmstadt 98	27
2013	Anton Fink	Chemnitzer FC	20
	Fabian Klos	DSC Arminia Bielefeld	20
2012	Marcel Reichwein	FC Rot-Weiß Erfurt	17
2011	Dominick Kumbela	Eintracht Braunschweig	19
	Patrick Mayer	1. FC Heidenheim 1846	19
2010	Régis Dorn	SV Sandhausen	22
2009	Anthony Fink	SpVgg Unterhaching	21

Zie de categorie 3. Fußball-Liga van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.