Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Paus Ioannes Paulus II (bahasa Inggeris: John Paul II ; Poland: Jan Paweł II ; Itali: Giovanni Paolo II ), kadang kala dipanggil Saint John Paul atau John Paul yang Hebat , nama lahir: Karol Józef Wojtyła (18 Mei 1920 – 2 April 2005), ialah Paus yang ke-264 Gereja Katolik Rom dari 16 Oktober 1978 sehingga kematiannya pada 2005. Sebagai warganegara Poland, beliau merupakan paus pertama yang dilantik bukan dalam kalangan warganegara Itali dalam masa 455 tahun[1] sejak Paus Adrian VI, yang meninggal pada tahun 1523.
Beliau ialah paus pertama yang melawat Rumah Putih[2] serta masjid.[3] Beliau melakukan lawatan lebih banyak daripada mana-mana paus lain sebelumnya di banyak negara seluruh dunia. Beliau juga terkenal kerana memulakan Hari Belia Sedunia yang dilangsungkan setiap tahun. Selepas beliau dibeatifikasi tidak lama selepas kematiannya, gelaran beliau diubah kepada John Paul II yang Diberkati. John Paul II telah dikanonkan oleh Paus Francis pada 27 April 2014, seterusnya memberi pengiktirafan kepada Paus Poland tersebut sebagai seorang santo - yakni digelar Santo John Paul II.[4]
Karol Józef Wojtyła dilahirkan pada 18 Mei 1920 di Wadowice, Poland. Ibu bapanya ialah Karol Wojtyła dan Emilia Kaczorowska. Beliau ialah anak bongsu yang paling muda.[5] Beliau berusia sembilan tahun ketika ibunya meninggal dunia pada tahun 1929. Bapanya menyokongnya supaya beliau dapat belajar. Abangnya ialah seorang doktor. Beliau meninggal dunia ketika Wojtyla berusia dua belas tahun. Beliau kehilangan semua orang dalam keluarganya — kakak perempuan, abang, ibu, dan ayah — sebelum menjadi paderi. Wojtyła juga meminati sukan. Beliau suka bermain bola sepak[6] sebagai penjaga gol.[7]
Wojtyła pergi ke sekolah tinggi Marcin Wadowita di Wadowice. Pada tahun 1938, beliau mempelajari drama di Universiti Jagiellonian di Kraków.[5] Beliau bekerja sebagai pustakawan sukarela. Beliau seorang atlet, pelakon, dan pengarang drama. Beliau melakukan latihan ketenteraan selama dua bulan di Akademik Legion. Latihan ini adalah wajib. Beliau tidak akan memegang atau menembak senjata.[8]
Apabila beliau masih muda, beliau bertemu dengan ramai orang Yahudi. Mereka tinggal di kawasan itu. Pada tahun 1939, tentera Nazi menutup Universiti Jagiellonian. Semua lelaki, kecuali orang kurang upaya, perlu mempunyai pekerjaan. Dari 1940 hingga 1944, Wojtyła bekerja di sebuah restoran. Beliau juga bekerja di sebuah kuari batu kapur, dan kemudian sebagai seorang penjual untuk sebuah kilang kimia. Beliau tidak mahu dihantar ke Jerman. Sekiranya beliau dihantar, beliau akan menyertai tentera Jerman. Bapanya meninggal dunia akibat serangan jantung pada Februari 1941.
Pada 29 Februari 1944, Wojtyła dilanggar oleh trak Jerman (lori). Beliau fikir beliau akan dirawat dengan teruk. Pegawai Jerman menghantarnya ke hospital. Beliau menghabiskan dua minggu di sana dengan kecederaan di kepala dan bahu. Pada masa ini beliau memutuskan bahawa beliau mesti menjadi paderi. Apabila beliau meninggalkan hospital, lelaki muda Poland itu dihantar ke Jerman untuk latihan. Dia melarikan diri ke rumah Uskup Agung. Beliau bersembunyi di sana sehingga selepas perang. Pada malam 17 Januari 1945, orang Jerman meninggalkan bandar itu. Para paderi dan guru serta pelajar kembali ke seminari. Terdapat pembersihan yang besar untuk dilakukan. Wojtyła menawarkan diri untuk membersihkan tandas.[9]
Pada bulan itu, Wojtyła terjumpa seorang pelarian Yahudi berusia empat belas tahun bernama Edith Zierer. Edith cuba untuk berjumpa ibu bapanya. Beliau telah jatuh kelaparan.[10] Wojtyła memberi makanan kepadanya dan membantunya pergi ke stesen kereta api. Edith tidak mendengarnya lagi sehingga suatu hari apabila Wojtyła dipilih sebagai Paus.[11][12][13]
Wojtyła ditahbiskan sebagai paderi oleh Uskup Agung Krakow, Kardinal Adam Stefan Sapieha[14] pada Hari Para Orang Kudus, 1 November 1946. Sapieha menghantar Wojtyła ke Pontifical International Athenaeum Angelicum di Rom, sekarang Pontifical University of Saint Thomas Aquinas, untuk belajar di bawah Dominikan Perancis Fr. Reginald Garrigou-Lagrange bermula pada 26 November 1946. Beliau tinggal di Kolej Kepausan Belgia pada masa ini, di bawah kepresidenan Mgr Maximilien de Furstenberg.[15] Wojtyła memperoleh lesen pada bulan Julai 1947, lulus peperiksaan kedoktorannya pada 14 Jun 1948, dan berjaya mempertahankan tesis kedoktorannya yang berjudul Doctrina de fide apud S. Ioannem a Cruce (The Doctrine of Faith in St John of the Cross) dalam falsafah pada 19 Jun 1948.[16] Angelicum mengekalkan salinan asli karya Thierewum Wojtyla.[17] Antara kursus-kursus lain di Angelicum, Wojtyła mempelajari bahasa Ibrani dengan Dominikan Belanda Peter G. Duncker, pengarang Compendium grammaticae linguae hebraicae biblicae.[18]
Menurut rakan sekolah Wojtyła, Kardinal Austria, Alfons Stickler, pada tahun 1947 ketika menetap di Angelicum Wojtyła melawat Padre Pio, yang mendengar pengakuan dosanya dan memberitahunya bahawa suatu hari beliau akan naik ke "jawatan tertinggi di Gereja".[19] Kardinal Stickler menambah bahawa Wojtyła percaya bahawa ramalan itu ditunaikan ketika beliau menjadi Kardinal.[20]
Wojtyła kembali ke Poland pada musim panas tahun 1948 untuk tugas pastoralnya yang pertama di kampung Niegowić, lima belas batu (24 kilometer) dari Kraków, di Gereja Assumption, Klodzko. Beliau tiba di Niegowić pada masa penuaian, di mana tindakan pertamanya adalah untuk berlutut dan mencium tanah.[21] Beliau mengulangi isyarat ini, seperti saint Perancis Jean Marie Baptiste Vianney,[21] di seluruh kepausannya.
Pada bulan Mac 1949, Wojtyła dipindahkan ke paroki Saint Florian di Kraków. Beliau mengajar etika di Universiti Jagiellonian dan seterusnya di Universiti Katolik Lublin. Semasa mengajar, beliau mengumpulkan sekumpulan kira-kira 20 orang muda, yang mula menyebut diri mereka Rodzinka, "keluarga kecil". Mereka bertemu untuk doa, perbincangan falsafah, dan untuk membantu orang buta dan sakit. Kumpulan ini akhirnya berkembang menjadi kira-kira 200 orang peserta, dan aktiviti mereka diperluaskan untuk mengadakan ski tahunan dan kayak.
Pada tahun 1953, tesis habiliti Wojtyła telah diterima oleh Fakulti Teologi di Universiti Jagiellonian. Pada tahun 1954, beliau memperoleh Doktor dalam Teologi Suci,[22] menilai kemungkinan kelayakan etika Katolik berdasarkan sistem etika fenomenologi Max Scheler dengan disertasi bertajuk "Kajian semula kemungkinan penubuhan etika Katolik pada sistem etika Max Scheler"[23] (Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maksa Schelera).[24] Scheler ialah seorang ahli falsafah Jerman yang mengasaskan gerakan falsafah yang luas yang menegaskan kajian pengalaman kesedaran. Walau bagaimanapun, pihak berkuasa Komunis menghapuskan Fakulti Teologi di Universiti Jagellon, dengan itu menghalangnya daripada menerima ijazah sehingga 1957.[25] Wojtyła mengembangkan pendekatan teologi yang menggabungkan Thomisme Katolik tradisional dengan idea-idea personalisme, pendekatan falsafah yang berasal dari fenomenologi, yang popular di kalangan intelektual Katolik di Kraków semasa perkembangan intelektual Wojtyla. Beliau menerjemahkan Formalism and the Ethics of Substantive Values Scheler.[26]
Dalam tempoh ini, Wojtyła menulis satu siri artikel dalam akhbar Katolik Kraków, Tygodnik Powszechny ("Universal Weekly") yang menangani isu-isu gereja kontemporari. Beliau menumpukan pada penulisan karya sastera asal semasa 12 tahun pertamanya sebagai paderi. Perang, kehidupan di bawah Komunisme, dan tanggungjawab kepaderiannya semuanya menjadi ilham kepada penulisan puisi-puisinya. Wojtyła menerbitkan karyanya di bawah dua nama samaran—Andrzej Jawień dan Stanisław Andrzej Gruda—untuk membezakan kesusasteraannya dari penulisan keagamaannya (di bawah namanya sendiri), dan juga supaya karya-karya sasteranya akan dipertimbangkan melalui merit mereka yang tersendiri. Pada tahun 1960, Wojtyła menerbitkan buku teologi berpengaruh Love and Responsibility yang membela ajaran tradisional Gereja mengenai perkahwinan dari sudut pandangan falsafah baru.[27]
Semasa menjadi paderi di Kraków, kumpulan pelajar kerap menyertai beliau untuk mendaki, bermain ski, berbasikal, berkhemah dan berkayak, disertai dengan doa, misa luar dan perbincangan teologi. Dalam zaman era Stalinis Poland, paderi tidak dibenarkan untuk melakukan perjalanan bersama kumpulan pelajar. Fr. Wojtyla meminta rakan-rakannya yang lebih muda untuk memanggilnya "Wujek" (Poland untuk "Pak Cik") untuk menghalang orang luar daripada mengenali beliau sebagai seorang paderi, dan nama samaran itu mennjadi digemari dalam kalangan pengikutnya. Pada tahun 1958, apabila Wojtyła dinamakan sebagai biskop tambahan Kraków, rakan-rakannya menyatakan kebimbangan mereka bahawa pencapaian ini akan menyebabkan beliau berubah personalitinya, namun Wojtyła menjawab: "Wujek akan tetap Wujek," dan beliau terus menjalani kehidupan yang sederhana. Nama panggilan "Wujek" ini melekat sepanjang hayatnya dan terus digunakan dengan mesra, terutamanya oleh orang Poland.[28][29]
Pada 4 Julai 1958, ketika Wojtyła sedang berkayak semasa cuti di kawasan tasik utara Poland, Paus Pius XII melantiknya sebagai Uskup Bantuan Kraków. Beliau kemudian dipanggil ke Warsaw untuk bertemu dengan Primat Poland iaitu Stefan Cardinal Wyszyński yang memberitahunya tentang pelantikannya. Beliau bersetuju untuk berkhidmat sebagai Uskup Bantuan kepada Uskup Agung Kraków, Eugeniusz Baziak, dan beliau menerima penyucian episkopal (sebagai Uskup Titular Ombi) pada 28 September 1958. Wojtyła menjadi biskop termuda di Poland pada usia 38 tahun. Pada tahun berikutnya, Wojtyla mengadakan suatu Misa yang pertama Nowa Huta pada tengah malam Hari Krismas tahun tersebut. Baziak meninggal pada bulan Jun 1962, dan pada 16 Julai Wojtyła dipilih sebagai Pendeta Capitular (pentadbir sementara) Keuskupan Keagamaan sehingga seorang Uskup Agung pengganti dapat dilantik. Pada tahun 1962, beliau mengambil bahagian dalam Majlis Vatikan Kedua dan membantu menulis dua dokumen yang sangat penting: dokumen yang pertama menyentuh mengenai kebebasan agama dan dokumen kedua pula ain adalah tentang kerja gereja di Dunia Moden.
Pada 26 Jun 1967, Paus Paul VI mengumumkan kenaikan pangkat Uskup Agung Karol Wojtyla kepada Kolej Suci Kardinal. Wojtyła dilantik sebagai Kardinal-Paderi titulus San Cesareo di Palatio.
Pada bulan Ogos 1978, selepas kematian Paus Paul VI, Kardinal Wojtyła mengundi dalam konklaf kepausan, yang memilih Paus John Paul I. John Paul I meninggal dunia selepas berkhidmat 33 hari sebagai paus, yang mengadakan lagi konklaf.[30][25][31]
Konklaf kedua tahun 1978 bermula pada 14 Oktober, sepuluh hari selepas pengebumian. Ia dipecahkan antara dua calon yang kuat untuk pemilihan kepausan: Giuseppe Cardinal Siri, Uskup Agung Genoa yang konservatif, dan Giovanni Cardinal Benelli, Uskup Agung Florence yang lebih liberal serta juga kawan rapat John Paul I.[32]
Penyokong Benelli yakin bahawa beliau akan dipilih, dan pada awal pemilihan tersebut, Benelli mendapat sembilan undi kejayaan.[32] Walau bagaimanapun, kedua-dua mereka menghadapi penentangan yang mencukupi kerana undian tidak mungkin diguna pakai. Giovanni Colombo, Uskup Agung Milan dianggap sebagai calon kompromi di kalangan pemilih kardinal Itali, tetapi ketika beliau mulai menerima undi, beliau mengumumkan bahawa beliau akan menolak jawatan kepausan tersebut sekiranya memenangi undian.[33] Franz Cardinal König, Uskup Agung Vienna, mencadangkan nama Karol Józef kepada rakan-rakan kardinal lain sebagai suatu calon kompromi lain.[32] Wojtyła memenangi undi kelapan pada hari ketiga (16 Oktober) dengan 99 undian daripada 111 orang pemilih memihak kepada beliau, menurut akhbar Itali.
John Paul II ialah paus bukan warganegara Itali pertama dalam masa 455 tahun. Beliau berkhidmat sebagai paus selama 27 tahun, menjadikannya paus kedua yang lama berkhidmat selepas Paus Pius IX yang memegang jawatan itu selama 31 tahun dan tujuh bulan.[34] Beliau juga ialah Paus pertama yang dilantik dari kalangan puak Slav. Beliau juga merupakan paus yang paling banyak melakukan lawatan dalam sejarah dengan 104 lawatan antarabangsa.
Semasa hidupnya, beliau belajar banyak bahasa asing. Bahasa ibunda beliau merupakan bahasa Poland, dan beliau mempelajari bahasa Latin dan Yunani Kuno di sekolah. Pada hari beliau secara rasmi menjadi Paus, beliau berucap kepada orang ramai dalam bahasa Itali, Inggeris, Jerman, Perancis, Sepanyol, Czech dan Portugis.[35] Beliau juga tahu bercakap sedikit dalam bahasa-bahasa Lithuania, Hungary, Rusia dan Ukraine.
John Paul II mengbeatifikasikan ramai orang. Ini bermakna bahawa Paus memberi orang-orang ini gelaran "Diberkati". Satu contoh ialah pelukis Fra Angelico, yang tinggal pada tahun 1400-an. Selepas mengkaji hidup dan pengajaran, ia telah memutuskan bahawa beliau secara rasmi akan dipanggil "Fra Angelico yang Diberkati". John Paul II memberi lebih ramai orang gelaran "Diberkati" daripada paus lain dalam sejarah. Beliau juga membuat ramai orang kudus.
Pada tahun 1984, John Paul II memulakan Hari Belia Sedunia yang pertama kali diadakan di Rom dan dihadiri oleh kira-kira 300,000 orang. Sejak itu ia telah diadakan di negara yang berbeza setiap tahun. Perayaan yang dianjurkan pada hari ini menggalakkan anak-anak muda untuk setia kepada Tuhan, dan untuk hidup bersama dengan damai. Berjuta-juta orang telah menghadiri acara ini.
Paus pertama yang membuat kunjungan paling banyak adalah Paus Paul VI. Seperti beliau, John Paul II suka membuat kunjungan. Semasa beliau menjadi paus, beliau membuat 105 lawatan, melawat 117 buah negara.[36] Secara keseluruhan, beliau mengembara lebih dari 1.1 juta km (725,000 batu). Di mana sahaja beliau pergi, beliau menarik perhatian orang ramai. Semua perjalanan ini dibayar oleh wang negara-negara yang dikunjunginya dan bukan Vatikan.
Lawatan rasmi pertama John Paul II ialah ke negara asalnya di Poland, pada bulan Jun 1979. Di sana, beliau sentiasa dikelilingi oleh orang ramai yang gembira dan bersorak.[37] Paus ingin membawa kebebasan dan hak asasi manusia ke negaranya. Lawatan beliau mendorong Poles untuk menentang komunisme, dan pada tahun 1980 gerakan Perpaduan ditubuhkan. Pada lawatan seterusnya ke Poland, beliau membuat mesej sokongannya lebih kuat. Kesatuan Soviet telah menguasai Eropah Timur selama bertahun-tahun. Poland merupakan negara pertama yang mula membebaskan diri dari genggaman kuasa Kesatuan Soviet pada tahun 1989.
Beliau turut melawat ke tempat-tempat di mana paus-paus sebelumnya telah pergi, seperti Amerika Syarikat, atau Israel. Beliau juga pergi ke banyak negara yang paus sebelumnya tidak pernah kunjungi. Beliau ialah paus pemerintah pertama melawat United Kingdom, di mana beliau bertemu dengan Ratu Elizabeth II yang berkhidmat sebagai Gabenor Agung Gereja England.
Pada tahun 1982, Paus membuat lawatan ke Jepun, dan pada tahun 1984 ke Korea Selatan dan Puerto Rico. Beliau ialah paus pertama yang melawat Cuba.[38] Semasa lawatannya pada Januari 1998, beliau mengkritik Cuba dengan tidak membenarkan orang untuk menganut agama mereka secara bebas.[8] Beliau juga mengkritik sekatan Amerika Syarikat terhadap Cuba.[39] Pada tahun 2000, beliau menjadi Paus Katolik moden pertama untuk melawat Mesir,[40] dan bertemu dengan Paus Coptic,[40] dan Patriarch Besar Ortodoks Alexandria.[41] Beliau ialah Paus Katolik yang pertama untuk melawat dan berdoa di sebuah masjid di Damsyik, Syria pada tahun 2001.[42] Beliau melawat Masjid Umayyad, di mana John si Pembaptis dipercayai telah dikebumikan di sana.[43]
Pada tahun 1988, beliau membuat lawatan ke Lesotho untuk membeatifikasikan Joseph Gérard.[44] Pada 15 Januari 1995, semasa Hari Belia Sedunia ke-10, beliau mengetuai Misa kepada kira-kira empat hingga lapan juta orang di Taman Luneta, Manila, Filipina. Acara ini dianggap sebagai acara tunggal terbesar dalam sejarah dunia Kristian.
Selepas serangan pada 11 September 2001, walaupun orang ramai bimbang tentang keselamatannya, Paus melawat Kazakhstan dan bercakap kepada para penonton termasuk orang Islam yang ramai. Beliau juga melawat ke Armenia untuk mengambil bahagian dalam perayaan 1700 tahun Kristian.[43][45] Beliau menyambut Misa menggunakan pelbagai bahasa tempatan semasa beberapa lawatan, termasuk Kiswahili di Nairobi, Kenya pada tahun 1995 dan bahasa Indonesia di Timor Leste.[46]
Semasa lawatannya, Paus sentiasa menunjukkan pengabdiannya kepada Perawan Maria yang Diberkati.[47] Beliau melawat banyak keramat yang dikurniakan kepadanya, terutamanya Knock di Ireland, Licheń Stary di Poland, Fátima di Portugal, Guadalupe di Mexico dan Lourdes di Perancis.[48]
Pada 13 Mei 1981, John Paul II ditembak dua kali di abdomen oleh seorang warganegara Turki, Mehmet Ali Ağca. Beliau telah cedera parah. Beliau terselamat daripada percubaan pembunuhan, dan terpaksa dirawat di hospital selama 20 hari. Paus kemudian melawat Ağca di penjara. Beliau telah memaafkannya. Tepat satu tahun kemudian beliau pergi ke Fatima untuk mengucapkan terima kasih kepada Mary, Ibu Tuhan untuk menyelamatkan nyawanya.[8]
Pada lawatan ini terdapat cubaan membunuh kedua untuk hidupnya. Seorang pengikut uskup Perancis iaitu Marcel Lefebvre cuba untuk mencederakan Paus dengan sebilah bayonet,[49][50][51] namun digagalkan oleh pengawal peribadi Paus. Lefevbre dan pengikutnya menentang keputusan Majlis Vatikan Kedua. Selepas kejadian tersebut, Paus sering mengembara dalam suatu kenderaan kalis peluru khas yang dikenali sebagai popemobile.[8]
John Paul II pada umumnya menentang komunisme. Beliau juga merupakan pengkritik kapitalisme yang tidak terkawal dan beliau tidak mahu hak asas rakyat ditindas oleh kerajaan dunia. Beliau mengutuk aspek-aspek teologi Pembebasan secara rasmi.[52] Beliau menentang pengguguran dan kontrasepsi secara umum.[53] Sebagai ketua kumpulan Kristian terbesar, John Paul II mengajar pandangan teologi konservatif mengenai seksualiti manusia. Mengenai subjek tersebut, beliau menulis 130 topik yang dipanggil Teologi Badan. Beliau menentang homoseksual, dan memihak kepada orang yang memulakan keluarga sebagai satu suami dan satu isteri.[54] Tetapi beliau berkata bahawa homoseksual mempunyai maruah dan hak yang sama seperti semua orang.[55] Pada 30 April 2000, John Paul telah melancarkan Hari Kerahmatan Tuhan, menurut ajaran Saint Faustyna Kowalska dan pada hari itu juga diisytiharkan sebagai Orang Suci Gereja Katolik. Perayaan Rahmat Tuhan terus berkembang di seluruh dunia. John Paul juga diingat kerana pengabdiannya kepada Perjamuan Tuhan yang Diagungkan, Tubuh Kudus dan Darah Kristus.
John Paul II telah dikritik secara meluas atas pelbagai pandangannya, termasuk penentangannya terhadap pentahbisan wanita dan penggunaan kontrasepsi, sokongannya terhadap Majlis Vatikan Kedua dan pembaharuan liturginya, dan tanggapannya terhadap penderaan seksual kanak-kanak dalam Gereja.
Semasa John Paul menjadi paus, gereja terlibat dalam banyak tuntutan tentang penderaan seksual kanak-kanak oleh para paderi. Terdapat ramai orang yang percaya bahawa Gereja, dan Paus, mengetahui tentang tuntutan-tuntutan ini dan cuba menutupinya. Sebagai contoh pada tahun 1996, uskup Ireland memutuskan bahawa para paderi yang disyaki penderaan kanak-kanak mesti dilaporkan kepada pihak polis. Vatikan menghantar surat kepada uskup supaya mereka tidak melaporkan kes tersebut.[56] Surat itu dari Kardinal Joseph Ratzinger – yang telah diminta oleh John Paul II untuk mengendalikan kes-kes seperti itu.[56] John Paul II juga mendakwa telah mendapat kardinal untuk menghantar surat terima kasih kepada seorang uskup Perancis yang enggan melaporkan kepada pihak polis.[57] Pada tahun 2001 John Paul II menghantar satu surat khas yang mengatakan bahawa penyalahgunaan anak-anak oleh paderi adalah jenayah yang sangat serius, dan harus dihukum dengan tegas.[58] Sesetengah orang Katolik mahukan proses menjadikan John Paul II seorang kudus dihentikan, sehingga adanya penyiasatan terhadap peranannya dalam memastikan maklumat rahsia tentang para paderi yang tidak baik.[59]
John Paul II telah dikritik kerana sokongannya terhadap prelature Opus Dei dan kanonisasi pengasasnya pada tahun 2002, Josemaría Escrivá, yang dipanggil 'kudus kehidupan biasa'.[60][61] Pergerakan lain dan organisasi keagamaan Gereja pergi di bawah sayapnya Legion of Christ, Neocatechumenal Way, Schoenstatt, pergerakan karismatik, dan lain-lain, dan beliau dituduh berulang kali "mengambil tangan lembut" dengan mereka, terutamanya dalam kes Marcial Maciel, pengasas Legion of Christ.[62]
Pada tahun 1984 John Paul II melantik Joaquín Navarro-Valls, seorang ahli Opus Dei, sebagai Pengarah Pejabat Akhbar Vatikan. Jurucakap Opus Dei berkata "pengaruh Opus Dei di Vatikan telah dibesar-besarkan."[63] Hampir 200 kardinal di Gereja Katolik, hanya dua orang yang dikenali sebagai ahli Opus Dei.[64]
Paus John Paul dikatakan mempunyai hubungan dengan Banco Ambrosiano, sebuah bank Itali yang runtuh pada tahun 1982.[65] Pada pertengahan kegagalan bank ialah pengerusinya, Roberto Calvi, dan keanggotaannya dalam Masonic Lodge Propaganda Due (juga dikenali sebagai P2). Bank Vatikan ialah pemegang saham utama Banco Ambrosiano, dan kematian Paus John Paul I pada tahun 1978 dikhabarkan dikaitkan dengan skandal Ambrosiano.[66]
Calvi, sering disebut sebagai "God's Banker", juga terlibat dengan Bank Vatikan dan Istituto per le Opere di Religione ("Institut Kerja-Kerja Agama") dalam urusannya, dan rapat dengan Uskup Paul Marcinkus, pengerusi bank. Ambrosiano juga menyediakan dana untuk parti politik di Itali, dan untuk kediktatoran Somoza di Nicaragua dan pembangkang Sandinista. Sumbangan dana tersebut dikatakan telah berkembang secara meluas sehingga terdapat tanggapan bahawa Bank Vatikan menyediakan wang untuk gerakan Solidarity di Poland.[65][66]
Calvi menggunakan jaringan kompleks bank dan syarikat luar negara untuk memindahkan wang dari Itali, untuk mengagihkan harga saham, dan untuk mengatur pinjaman tidak selamat secara besar-besaran. Pada tahun 1978, Bank Itali membuat laporan mengenai Ambrosiano yang meramalkan bencana masa depan.[66] Pada 5 Jun 1982, dua minggu sebelum keruntuhan Banco Ambrosiano, Calvi telah menulis surat peringatan kepada Paus John Paul II, menyatakan bahawa peristiwa yang akan datang itu akan "memprovokasi bencana yang tidak dapat dibayangkan dalam mana Gereja akan mengalami kerosakan paling berat".[67] Pada 18 Jun 1982, tubuh Calvi ditemui tergantung dari perancah di bawah Jambatan Blackfriars di daerah kewangan London. Pakaian Calvi diisi dengan bata, dan mengandungi wang tunai bernilai AS$14,000, dalam tiga mata wang yang berlainan.[68]
Apabila beliau menjadi paus pada tahun 1978 pada usia 58, John Paul II ialah seorang olahragawan yang aktif. Beliau sangat sihat dan aktif, berjoging di taman Vatikan, latihan berat, berenang, dan mendaki gunung. Beliau meminati sukan bola sepak. Media membandingkan atletisme baru Paus dengan tokoh Paus John Paul I dan Paus Paul VI yang keadaan kesihatannya buruk, kegemukan Paus John XXIII dan Paus Pius XII yang sakit. Paus moden dengan kesihatan yang baik ialah Paus Pius XI (1922-1939), yang merupakan pendaki gunung.[69][70] Satu artikel Irish Independent pada tahun 1980 melabelkan John Paul II sebagai paus yang "menjaga kesihatan".
Walau bagaimanapun, selepas dua puluh lima tahun sebagai paus, dua percubaan pembunuhan, salah satunya telah mencederakannya, dan beberapa penyakit kanser, kesihatan fizikal John Paul merosot. Pada tahun 2001, beliau didiagnosis menderita penyakit Parkinson.[71] Pemerhati antarabangsa telah mengesyaki ini untuk beberapa waktu, tetapi ia hanya dikenali secara umum oleh Vatikan pada tahun 2003. Walaupun kesukaran bercakap lebih daripada beberapa ayat pada satu masa, masalah pendengaran, dan osteoarthrosis yang teruk, beliau terus melawat dunia walaupun jarang berada di khalayak ramai.
John Paul II meninggal dunia pada hari Sabtu, pada malam Hari Kerahmatan Tuhan, 2 April 2005. Waktu kematian rasmi pada sijil kematiannya ialah 9:37 malam,[72][73] tetapi beberapa sumber melaporkan 9:33 malam. Sijil kematian menyatakan bahawa apabila Paus meninggal, beliau menderita penyakit Parkinson,[74] dengan kesukaran bernafas yang serius. Paus menjalani pembedahan tracheotomy pada pertengahan Februari tetapi tidak membantu dan beliau kehilangan berat badan. Beliau juga mempunyai prostat yang diperbesar, jangkitan kencing dan masalah lain. Penyebab kematian ialah buah pinggangnya gagal, menyebabkan keracunan darah dan jangkitan yang disebabkan oleh kejutan septik. John Paul II mengucapkan kata-kata terakhirnya, "pozwólcie mi odejść do domu Ojca", ("Biarkan saya berangkat ke rumah Bapa"), kepada pembantunya, dan koma kira-kira empat jam kemudian.
Pasukan perubatan Paus menggunakan mesin pemantauan jantung selama lebih dari 20 minit, sehingga masa sebenar kematiannya adalah sekitar pukul 9:15 waktu Vatikan. Sebagai tradisi, namanya dipanggil tiga kali. Apabila tiada balas, "cincin kepausannya patah", yang bermaksud berakhirnya kepausan John Paul II (memerintah sebagai paus).[47]
Ramai orang mendakwa telah diberkati semas pemerintahan Paus John Paul II. Ramai orang menyangka beliau harus diberi gelaran "Diberkati" (Blessed). Ini biasanya mengambil masa sekurang-kurangnya lima tahun (dan mungkin mengambil masa beratus-ratus tahun). Pada 13 Mei 2005, Paus Benedict XVI mengurangkan tempoh menunggu 5 tahun yang biasa untuk memulakan proses beatifikasi. Satu-satunya masa yang lain (dalam sejarah baru-baru ini) bahawa ini telah berlaku adalah untuk Mother Theresa, yang dibuat Mother Theresa yang Diberkati oleh John Paul II. Telah diumumkan pada 14 Januari 2011, bahawa John Paul II akan dibeatifikasi pada 1 Mei 2011 (Hari Kerahmatan Tuhan). Menurut Vatikan, jenazah Paus John Paul II (yang tidak akan didedahkan) akan dipindahkan dari gua di bawah Basilika St. Peter, di mana beliau kini dikebumikan, ke monumen batu marmar di Gereja Kecil St. Sebastian Pier Paolo Cristofari, yang mana Paus Innocent XI yang Diberkati kini dikebumikan; Jenazah Paus Innocent yang Diberkati mungkin akan dipindahkan. Lokasi yang lebih menonjol ini, di sebelah Chapel of the Pieta, Gereja Kecil Sakramen Mahakudus dan patung Paus Pius XI dan Pius XII, akan meningkatkan jumlah penziarah yang mampu melihat peringatannya. "Ia akan menjadi kegembiraan yang besar buat kita apabila beliau secara rasmi dibeatifikasi, tetapi sejauh kita bimbang beliau sudah menjadi Santo."—Stanisław Dziwisz.
Pada 30 September 2013, Paus Francis berkata bahawa John Paul II, bersama dengan Paus John XXIII, akan dijadikan santo atau orang suci pada 27 April 2014. Ini adalah kali pertama dua paus telah dijadikan orang suci pada hari yang sama.
Apabila John Paul menjadi seorang santo, terdapat cadangan bahawa 22 Mei —50 hari selepas kematian Paus tersebut—harus dijadikan hari rasmi memeperingati John Paul II pada Kalendar Gereja Para Orang Suci. 18 Mei & 2 Julai juga telah dicadangkan sebagai hari suci rasminya pada kalendar gereja.[75]
|date=
(bantuan)
|work=
(bantuan)
|accessdate=
(bantuan)
|accessdate=
(bantuan)
|coauthors=
(bantuan)
|coauthors=
(bantuan)
|coauthors=
(bantuan)
|coauthors=
ignored (|author=
suggested) (bantuan)
Gelaran Gereja Roman Katolik | ||
---|---|---|
Didahului oleh Eugeniusz Baziak |
Uskup Agung Krakow 13 Januari 1964 – 16 Oktober 1978 |
Diikuti oleh: Franciszek Macharski |
Didahului oleh Ioannes Paulus I |
Paus 16 Oktober 1978 – 2 April 2005 |
Diikuti oleh: Benedictus XVI |