Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
| Scandinavian Airlines System | ||
|---|---|---|
 | ||
| IATA SK | OACI SAS | Indicativo SCANDINAVIAN |
| Fundación | 1 de agosto de 1946 | |
| Inicio das operacións | 17 de setembro de 1946 | |
| Aeroporto principal | Copenhague Oslo Estocolmo-Arlanda | |
| Plan de voo frecuente | EuroBonus | |
| Alianza | SkyTeam | |
| Subsidiarias | SAS Connect SAS Link | |
| Frota | 68 (excluídos alugados e de subsidiarias) | |
| Destinos | 125 | |
| Holding | SAS Group | |
| Eslogan da compañía | We are travelers | |
| Sede | ||
| Dirixentes | Carsten Dilling (presidente) Anko van der Werff (CEO) | |
| Páxina web: flysas.com | ||
Scandinavian Airlines, coñecida normalmente como SAS, é a aeroliña nacional de Suecia, Dinamarca e Noruega[1] e trátase da aeroliña máis grande de Escandinavia. SAS é a abreviatura do seu nome completo, Scandinavian Airlines System ou legalmente Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden. Ten a súa sede en Solna, Suecia e opera principalmente nos países escandinavos. Scandinavian Airlines é un dos membros fundadores da Star Alliance.
A compañía opera 137 avións e voa a 123 destinos de máis de 30 países. O seu principal centro de actividade é o aeroporto de Copenhague, e ten centros secundarios en Oslo e Estocolmo. SAS tamén ten centros de conexión menores nos aeroportos de Bergen, Flesland, Göteborg Landvetter, Stavanger, Sola, e Trondheim, Værnes. SAS Cargo é unha subsidiaria independente de Scandinavian Airlines e a súa sede atópase no aeroporto de Copenhague.[2]
A aeroliña fundouse en 1946 como un consorcio para impulsar as operacións transatlánticas da compañía sueca Svensk Interkontinental Lufttrafik, da norueguesa Det Norske Luftfartselskap e da dinamarquesa Det Danske Luftfartselskab. O consorcio ampliouse dous anos máis tarde para cooperar tamén en rutas europeas e domésticas. En 1951 as tres aeroliñas fusionáronse para crear SAS. O 27 de xuño de 2018 o goberno noruegués anunciou que vendera a súa participación en SAS.[3][4]
A aeroliña fundouse o día 1 de agosto de 1946 cando Svensk Interkontinental Lufttrafik AB (unha aeroliña propiedade da familia sueca Wallenberg), Det Danske Luftfartselskab A/S, e Det Norske Luftfartselskap AS (as aeroliñas nacionais de Dinamarca e Noruega) formaron unha asociación para manexar o tráfico aéreo intercontinental deses tres países.[5] O primeiro presidente de SAS foi Per A. Norlin.[6] O 17 de setembro dese ano iniciáronse as operacións baixo o nome da nova entidade, sendo o primeiro servizo internacional entre Estocolmo e Nova York.[5] En medio ano SAS estableceu un récord ao transportar a peza única de carga máis pesada a través do Atlántico nun avión de pasaxeiros, un panel eléctrico de 680 kg dende Nova York á compañía Sandvik en Suecia.[7]
Durante 1948 a aeroliña nacional sueca AB Aerotransport uniuse a SAS, coordinando rapidamente as súas operacións europeas. Tres anos despois as compañías fusionáronse formalmente para formar o SAS Consortium.[5] Cando se estableceu a propiedade da aeroliña dividiuse entre SAS Danmark (28,6%), SAS Norge (28,6%) e SAS Sverige (42,8%), as cales pertencían nun 50% a investidores privados e no outro aos seus gobernos.[8]
Durante o ano 1954 SAS converteuse na primeira aeroliña en comezar voos regulares usando unha ruta polar, voando Douglas DC-6B dende Copenhague ata Os Ánxeles con escalas en Søndre Strømfjord (agora Kangerlussuaq) en Groenlandia e Winnipeg no Canadá.[5] En verán de 1956 o tráfico da ruta xustificou o aumento das frecuencias a tres voos por semena. O servizo demostrou ser moi popular entre as celebridades de Hollywood e os membros da industria cinematográfica, e SAS conseguiu moita publicidade coa ruta. Grazas a unha estrutura de tarifas que permitía o tránsito gratuíto cara a outros destinos europeos vía Copenhague, esta ruta foi gañando cada vez máis popularidade entre os tuistas estadounidenses ao longo dos anos 50.[5]
En 1957 SAS foi a primeira aeroliña en ofrecer un servizo ao redor do mundo sobre o Polo Norte, a través dunha segunda ruta polar operada por Douglas DC-7C voando dende s flying from Copenhague a Toquio con escala no aeroporto de Anchorage en Alasca.[5] O voo a través de Alasca era unha solución de compromiso xa que a Unión Soviética non permitía a SAS, entre outras aeroliñas, voar sobre Siberia en rutas entre Europa e o Xapón, e o espazo aéreo chinés tamén estaba pechado.[5]
En 1959 SAS entrou na era dos reactores tras mercar varios Sud Aviation Caravelle franceses.[5] No mes de marzo do ano seguinte foi introducido o segundo avión a reacción na frota de SAS, o Douglas DC-8.[9] O DC-8 comezou a operar na ruta cara Nova York o 1 de maio, cara Os Ánxeles o 3 de xuño, e na ruta cara Toquio o 11 de outubro. A introdución do DC-8 tamén implicou que o tráfico intercontinental se movese cara ao aeroporto de Arlanda, que foi inaugurado oficialmente en 1962.
Posteriormente SAS introduciu o o Douglas DC-9, o primeiro reactor para voos de curto e medio alcance da súa frota, un aparello que voaría coa aeroliña ata o ano 2002.
Ademais de introducir avións máis modernos, SAS tamén adoptou innovadoras prácticas de operación e sistemas para mellorar a experiencia dos clientes. En 1965 foi a primeira aeroliña en introducir un sistema electrónico de reservas.[5]
Durante o ano 1971 SAS comezou a operar o seu primeiro Boeing 747, e en 1974 a aeroliña recibiu o Douglas DC-10. O primeiro modelo do fabricante europeo Airbus chegaría en 1977 ao mercar a compañía o Airbus A300 para as súas rutas de media distancia.
Os anos 80 foron a época dourada de SAS.[10] En 1981 Jan Carlzon foi nomeado CEO da aeroliña, e durante o seu mandato a compañía experimentou un xiro financeiro exitoso que empezou ese mismo ano. SAS adquiriu gradualmente o control dos mercados domésticos nos tres países escandinavos; isto conseguiuse adquirindo o control total ou parcial de varias compañías aéreas locais competidoras, incluíndo Braathens e Widerøe en Noruega, Linjeflyg e Skyways Express en Suecia, e Cimber Air en Dinamarca.
En 1982 Scandinavian Airlines foi recoñecida como a aeroliña máis puntual de Europa,[5] e en 1983 recibiu o premio á Aeroliña do Ano nos ATW Airline Awards.[11]
Durante as súas primeiras décadas, a aeroliña construíu dous grandes hoteis no centro de Copenhague, o SAS Royal Hotel (5 estrelas) e o máis grande SAS Hotel Scandinavia (4 estrelas e cun casino na súa planta 26).[5] Nos anos 1980 SAS inaugurou o seu primeiro hotel fóra de Escandinavia, o SAS Kuwait Hotel. Cara 1989 a división de hoteis de SAS tiña o 40% das acción do Intercontinental Hotels Group.[5] Tras a desregularización da aciación comercial en Europa e a presión das novas aeroliñas rivais SAS experimentou dificultades económicas e a compañía decidiu vender a súa cadea de hoteis ao Radisson Hotel Group no ano 1992.[5]
A principios dos anos 90 SAS intentou sen éxito fusionarse con KLM, xunto con Austrian Airlines r Swissair, nunha proposta de entidade combinada coñecida como Alcazar.[12] Porén, meses de negociacións para chegar a esta ambiciosa fusión finalmente colapsaron debido a múltiples cuestións sen resolver. Este fracaso estratéxico contribuíu en gran medida á saída de Carlzon ese mesmo ano e á súa substitución por Jan Reinås. En maio de 1997 SAS converteuse nun dos membros fundadores da alianza global de aeroliñas Star Alliance, uníndose a outras compañía como Air Canada, Lufthansa, Thai Airways International e United Airlines.[13]
En febreiro de 2024 a frota de Scandinavian Airlines estaba formada polos seguintes avións:[14][15]
| Avión | En servizo | Pedidos | Pasaxeiros | Notas | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| C | Y | M | Total | ||||
| Airbus A319-100 | 4 | — | — | — | 150 | 150 | Tres coa librea da Star Alliance e un con librea retro. |
| Airbus A320-200 | 11 | — | — | — | 168 | 168 | |
| Airbus A320neo | 37 | 18[16] | — | — | 180 | 180 | Entregas ata 2025.[16] |
| Airbus A321LR | 3 | — | 22 | 12 | 123 | 157 | |
| Airbus A330-300 | 8 | — | 32 | 56 | 178 | 266 | |
| Airbus A350-900 | 4 | 2 | 40 | 32 | 228 | 300 | |
| Boeing 737-700 | 1 | — | Evacuación médica | Operado polas Forzas Aéreas de Noruega e a Dirección de Saúde.[17] | |||
| Avións alugados (wet-lease) | |||||||
| Airbus A320neo | 25 | — | — | — | 180 | 180 | Operados por SAS Connect.[18] |
| ATR 72-600 | 7 | — | — | — | 70 | 70 | Operados por Xfly.[15] |
| Bombardier CRJ900 | 10 | — | — | — | 90 | 90 | Operados por CityJet.[15] |
| 1 | 88 | 88 | |||||
| 6 | 88 | 88 | Operados por Xfly.[15] | ||||
| Embraer 195 | 6 | — | — | — | 122 | 122 | Operados por SAS Link.[19] |
| 4 | 120 | 120 | |||||
| Total | 127 | 20 | |||||
Membros de Star Alliance | ||
|---|---|---|
| Membros fundadores |  | |
| Membros |
| |
| Membros afiliados | ||
| Futuros socios de conexión | ||
| Antigos membros | ||
|
Este artigo sobre aviación é, polo de agora, só un bosquexo. para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
LIMS forum content by LIMS forum members is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Based on a work at www.limsforum.com.
