Infrastructure tools to support an effective radiation oncology learning health system

USS Diodon (SS-349)

Klasa	okręt podwodny
Typ	Balao
Historia
Stocznia	Electric Boat
Położenie stępki	1 czerwca 1944[1]
Wodowanie	10 września 1945[1]
US Navy
Wejście do służby	18 marca 1946[1]
Wycofanie ze służby	15 stycznia 1971
Los okrętu	zezłomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1526 długich ton (1 550 t) 2424 długich ton (2 460 t)
Długość	95,0 m[1]
Szerokość	8,3 m[1]
Zanurzenie testowe	120 m
Napęd
4 silniki diesla General Motors Model 16 V16, moc 5400 KM (4,0 MW) 4 elektryczne silniki General Electric, razem 2740 KM (2,0 MW) dwie śruby[1]
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	20,25 węzła 8,75 węzła
Zasięg	11 000 mil morskich (20 000 km) na powierzchni przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) 48 godzin przy prędkości 2 węzłów(4 km/h) w zanurzeniu 75 dni na patrolu
Uzbrojenie
24 torpedy 1 × 127 mm / 25 kalibrów cztery karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe	6 x 533 mm (dziób) 4 x 533 mm (rufa)
Załoga	6 oficerów, 60 marynarzy

USS Diodon (SS-349) – amerykański okręt podwodny typu Balao służący w United States Navy. Jego nazwa pochodziła od gatunku ryby z rodziny najeżkowatych.

"Diodon" został zwodowany 10 września 1945 w stoczni Electric Boat w Groton, matką chrzestną była D. Cullinane. Wszedł do służby 18 marca 1946 z komandorem podporucznikiem J. M. Hingsonem jako dowódcą.

Okręt dotarł do San Diego 5 lipca 1946 i przez następne 4 lata brał udział w ćwiczeniach wzdłuż zachodniego wybrzeża USA, na wodach Alaski i Hawajów, a także szkolił członków Rezerwy Marynarki. Przeszedł też rozbudowaną modernizację w ramach programu GUPPY II w stoczni Mare Island Naval Shipyard pomiędzy sierpniem 1947 a marcem 1948.

14 września 1950 "Diodon" popłynął na Daleki Wschód i podczas tego rejsu uratował sześciu lotników w pobliżu Guam. Ćwiczył z południowokoreańskimi fregatami metody zwalczania okrętów podwodnych w Sagami Wan w Japonii i od 30 października do 28 listopada odbył symulowany patrol bojowy. Przeszedł niewykryty przez cieśninę Tsugaru do Otaru na wyspie Hokkaido, następnie kontynuował swój patrol, pozostając niewykrytym w cieśninie La Pérouse’a (obserwując i fotografując statki). Wrócił na zachodnie wybrzeże USA na przegląd, który odbył się w okresie luty – maj 1951.

Wznawiając swoje operacje na Zachodnim Wybrzeżu, "Diodon" pomagał w szkoleniu kanadyjskiego lotnictwa morskiego i sił nawodnych w pobliżu Esquimalt(inne języki) w Kolumbii Brytyjskiej w okresie październik – grudzień 1952. Służył na Dalekim Wschodzie od marca do września 1952, ponownie uczestnicząc w patrolach rozpoznawczych w cieśninie La Pérouse’a od 24 maja do 22 czerwca. Podczas operacji szkoleniowych na zachodnim wybrzeżu USA w ciągu następnych 2 lat "Diodon" ponownie operował z Kanadyjską Marynarką, a w marcu 1956 podczas ćwiczeń ratowniczych przejął na pokład uczestników ćwiczeń z 40 metrów pod powierzchnią wody poprzez zastosowanie dzwonu nurkowego służącego do ratowania załóg okrętów podwodnych.

Podczas tury na Dalekim Wschodzie w latach 1956 – 1957 "Diodon" odwiedził Brisbane w Australii, aby uczestniczyć w ceremonii upamiętniającej bitwę na Morzu Koralowym, która odbyła się w maju 1942. Okręt służył ponownie na Dalekim Wschodzie w latach 1958 – 1959 oraz 1960.

Okręt został skreślony z listy floty 15 stycznia 1971^[1]. 18 kwietnia 1972 został sprzedany na złom^[1].

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

• history.navy.mil: USS "Diodon"
• hazegray.org: USS "Diodon"
• navsource.org: USS "Diodon"
• strona USS "Diodon". diodon349.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-12)].